περισσοσοφώ

-έω, Μ

είμαι πολύ σοφός («τὰ χρησμοδοτήματα τῶν περισσοσοφούντων», Κ. Μανασσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < περισσός + -σοφῶ (< -σοφος < σοφός), πρβλ. φιλο-σοφώ].